Προδιαβήτης

Τί είναι ο προδιαβήτης;

Ως προδιαβήτης, ορίζεται η κατάσταση κατά την οποία τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, είναι μεν πάνω από τα φυσιολογικά, δεν πληρούν όμως τα κριτήρια για να τεθεί η διάγνωση του Σακχαρώδη Διαβήτη. Σύγχρονα επιδημιολογικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι στον ανεπτυγμένο κόσμο, το 1/3 περίπου του πληθυσμού εμφανίζει προδιαβήτη.

Τα άτομα με προδιαβήτη εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση Σακχαρώδη Διαβήτη και πιο συγκεκριμένα περίπου 11% αυτών θα αναπτύξουν κανονικό διαβήτη μέσα στην επόμενη τριετία, εάν δεν εφαρμοστούν οι κατάλληλες παρεμβάσεις.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Σύμφωνα με τις οδηγίες της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας, για να τεθεί η διάγνωση του προδιαβήτη πρέπει να πληρείται ένα από τα παρακάτω κριτήρια:

1. Γλυκόζη πλάσματος νηστείας 100 – 125 mg/dl (διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας) ή
2. Στην καμπύλη ανοχής γλυκόζης μετά τη χορήγηση 75 g γλυκόζης από το στόμα, η τιμή της γλυκόζης πλάσματος μετά από 2 ώρες να είναι 140 – 199 mg/dl (διαταραχή ανοχής γλυκόζης) ή
3. Τιμή Γλυκοζυλιωμένης Αιμοσφαιρίνης (HA1C) 5.7 – 6.4 %

Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε την ύπαρξη προδιαβήτη;

Ο προδιαβήτης θα πρέπει ιδανικά να αντιμετωπίζεται ως μία ξεχωριστή οντότητα, παρά ως απλά αυξημένος κίνδυνος για εμφάνιση διαβήτη. Μελέτες δείχνουν συσχέτιση του προδιαβήτη με άλλες νοσολογικές οντότητες, όπως υπέρταση, διαταραχές των λιπιδίων, παχυσαρκία αλλά και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Δυστυχώς, μόλις ένα 7% των ασθενών με προδιαβήτη γνωρίζουν την ύπαρξη του. Είναι σημαντικό να τον διαγνώσουμς εγκαίρως, έτσι ώστε εφαρμόζοντας τις κατάλληλες παρεμβάσεις, να μειώσουμε τον κίνδυνο εμφάνισης απώτερων επιπλοκών.

Ποια άτομα θα πρέπει να ελεγχθούν για ύπαρξη προδιαβήτη;

1. Όλοι όσοι είναι άνω των 45 ετών .
2. Άτομα με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΒΜΙ) > 25 kg/m2 ανεξάρτητα από την ηλικία τους και που έχουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση διαβήτη. Οι παράγοντες αυτοί είναι: ιστορικό παθολογικών εργαστηριακών εξετάσεων (πχ αυξημένη HA1C όπως περιγράφηκε παραπάνω), συγγενείς 1ου βαθμού με διαβήτη, γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης, ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου, υπέρταση, διαταραχές των λιπιδίων (HDL < 35 mg/dl, τριγλυκερίδια > 250 mg/dl), γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, άτομα που έχουν περιορισμένη φυσική δραστηριότητα, παχυσαρκία, μελανίζουσα ακάνθωση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο έλεγχος στις παραπάνω περιπτώσεις πρέπει να γίνεται ανεξαρτήτως συμπτωμάτων, δεδομένου ότι ο προδιαβήτης δεν πρόκειται να σας «προειδοποιήσει» με κάποιο σύμπτωμα, είναι δηλαδή ένας «ύπουλος» εχθρός.

Ποια είναι η αντιμετώπιση του προδιαβήτη;

Ακρογωνιαίος λίθος της αντιμετώπισης του προδιαβήτη αποτελεί η αλλαγή του τρόπου ζωής, με άλλα λόγια η υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού «lifestyle».

Πιο συγκεκριμένα προτείνονται:

• Απώλεια τουλάχιστον 7% του σωματικού βάρους
• Υιοθέτηση του προτύπου της Μεσογειακής Δίαιτας
• Τουλάχιστον 150 λεπτά άσκηση (γρήγορο βάδισμα) την εβδομάδα

Σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών, παράλληλα με τα παραπάνω, έχει θέση η χρήση φαρμάκων (πρωτίστως της μετφορμίνης) και πιο συγκεκριμένα:

1. Σε παχύσαρκους ασθενείς με BMI > 35 kg/m2
2. Σε ασθενείς < 60 ετών
3. Σε γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης
4. Σε ασθενείς που παρά την τροποποίηση του lifestyle, η HA1C συνεχίζει να αυξάνεται.